027. Wywiad z Agatą Sasinowską [archiwalny wpis ze strony www.patrycjaa.ubf.pl]
Jak trafiłaś na plan " Na dobre i na złe"?
Na planie serialu znalazłam się nie przez przypadek. Do roli Guni poleciła mnie Marysia Ciunelis - wspaniała aktorka grająca na stałe w Teatrze Ateneum w Warszawie, którą poznałam przy wspólnej pracy nad spektaklem „Dzieci mniejszego Boga” w warszawskim Towarzystwie Teatrum. W serialu potrzebowali pozytywnego, komediowego akcentu, a Marysia, która była reżyserem „Dzieci…” zdążyła już poznać moje umiejętności i stwierdziła, że świetnie sobie z tą rolą poradzę.
Jak wyglądał Twój pierwszy dzień na planie tego serialu?
Pierwszy raz na plan przyjechałam na spotkanie z reżyserem, Grzegorzem Lewandowskim, który chciał poznać aktorkę, z którą miał współpracować. Natomiast panie od charakteryzacji chciały wypróbować na mnie make-up i fryzurę dla nowej postaci. Przyznam się, że pierwsza wersja stylizacji moich włosów nie przypadła mi do gustu. Były to dwa kucyki - na szczęście ta propozycja odpadła :)
Co sądzisz na temat panującej atmosfery na planie?
Na planie pracuje mi się bardzo dobrze. Wszyscy są bardzo mili. Każdy profesjonalnie wykonuje swoje zadania. Powiem szczerze - żałuję, że jestem tam tak rzadko.
Dobrze współpracuje Ci się z innymi aktorami?
Aktorzy, z którymi współpracuję, są bardzo przyjaźnie nastawieni. Każdy, kto przyjeżdża na plan zdjęciowy do Sękocina bardzo lubi swoją pracę i ta pozytywna atmosfera udziela się wszystkim. Poza tym pierwsze odcinki, które nagrywałam z Grzegorzem Lewandowskim to była moja pierwsza praca z kamerą. Dostałam wiele cennych uwag i od reżysera i od kolegów aktorów, które pomogły mi stawiać te „pierwsze kroki”.
Na deskach jakich Teatrów będzie można Cię zobaczyć po wakacjach?
Mój ulubiony spektakl w jakim będę grała w przyszłym sezonie to muzyczna sztuka pt. „Szwindel” autorstwa Adama Biernackiego. Będzie ona grana w Teatrze Kamienica w Warszawie. Poza tym: „Bajki robotów” w stołecznym Teatrze Capitol oraz wyżej wspomniane „Dzieci mniejszego Boga”. A w Płocku w Teatrze Dramatycznym „Opera żebracza”. Jest też jeden spektakl, który uwielbiamy grać razem z kolegami z Akademii Teatralnej, przygotowaliśmy go jeszcze podczas ostatniego roku studiów. Spektakl nosi tytuł „Dochodzenie” i jest to kryminał muzyczny, skierowany przede wszystkim do ludzi młodych. W tej chwili nie ma on stałego miejsca, gdzie moglibyśmy go grać w Warszawie, więc jeździmy z nim po całej Polsce. Jeżeli ktoś byłby zainteresowany zaproszeniem tego spektaklu do swojego miasta to proszę kontaktować się z agentem grupy: athair@o2.pl. Fragmenty „Dochodzenia” można zobaczyć na stronie internetowej: http://www.youtube.com/watch?v=zdd0UXj3eSw W Internecie dostępny jest też materiał za sztuki „Szwindel”: http://www.plejada.pl/16,16782,news,1,1,matylda_damiecka_w_niemieckim_kabarecie,artykul.html http://www.polskieradio.pl/kultura/artykul.aspx?id=90452
Uważasz, że aktorstwo to dobry sposób na życie?
Nie wiem czy jest to sposób na życie, ale niewątpliwie jest to coś, co chciałabym robić. Sprawia mi to ogromną przyjemność i ciężko jest mi wyobrazić siebie wykonującą inny zawód.
Prywatnie przeszkadza Ci czasami sława?
Ja nie jestem sławna, więc nie mogę mówić, czy mi to przeszkadza, czy nie. Moja postać w serialu „Na dobre i na złe” dopiero powoli zaczyna się rozwijać, więc może za jakiś czas będę potrafiła odpowiedzieć na to pytanie :)
Co sądzisz o stronie www.patrycjaa.ubf.pl?
Serdecznie gratuluje Patrycji ogromu pracy, jaki włożyła w swoją stronę. To jest naprawdę godne podziwu i wierzę, że na osoby, które są tak systematyczne i konsekwentne, czekają w życiu same sukcesy.
Na koniec możesz pozdrowić czytelników tej strony?
Serdecznie pozdrawiam wszystkich czytelników! Mam nadzieję, że uda mi się Was pozdrowić osobiście np. przy okazji grania w Waszych miastach spektaklu pt. „Dochodzenie” :)
POST ARCHIWALNY Z WWW.PATRYCJAA.UBF.PL
I am sure this piece of writing has touched all
OdpowiedzUsuńthe internet users, its really really nice post on building up new webpage.
Here is my page :: panic attack self help (wikipedia.org)