Koncertowe rozczarowanie i "czekolada z klejem" [DIY]

Witajcie Kochani! :)

Jeszcze jedno zaliczenie, trzy egzaminy i wakacje... Już nie mogę się doczekać. W tym roku czerwiec jest dla mnie niezwykle intensywny - zupełnie odwrotnie niż w latach poprzednich, kiedy mogłam sobie pozwolić na błogie lenistwo, gdzie w połowie miesiąca były już oceny wystawione. Zwyczajnie było dużo prościej. Uwielbiam słoneczną pogodę, ale cieszę się, że od wczoraj się pogorszyła, bo w takich warunkach po prostu trudno się uczyć i najchętniej chciałoby się pójść na basen, popływać, powygłupiać się, poopalać, odpocząć.

Od kilku dni nieźle wkręcił mi się utwór mojej Przyjaciółki Dominiki, z którą ostatnio publikowałam tutaj wywiad - polecam i Wam, choć wiem, że ten gatunek sztuki jest mało popularny, a szczególnie w naszym kraju.

W zeszły weekend miałam przyjemność, a może raczej jej brak, być na dniach Będzina. Postanowiłam się tam wybrać ze względu na dobry, bynajmniej tak mi się wydało, repertuar. Wybrałam sobotę: Patrycja Markowska i Perfect. I to był błąd. Poszłam tam licząc na dobre wykonania i chęć zdobycia autografów. Wyszłam zupełnie rozczarowana. Markowska mnie zawiodła po raz drugi: zero siły w głosie, wysokie dźwięki leżały, często miałam wrażenie jakby zjadła nuty. Śpiewa, śpiewa i nagle tam gdzie ma być największe bum, cisza, głos się urywa, bo po prostu jej go brakuje. Nie wiem co było przyczyną, ale to już kolejny raz, więc jej występy będę omijać szerokim łukiem. Koncert rzekomo rockowy, a myślałam, że zasnę. No, ale dobra... Czas na autografy. Ogłoszenie, że będą rozdawane po lewej stronie. My oczywiście z Mateuszem po prawej, przeciskamy się - udało się, dotarliśmy na miejsce. Następnie ponad 30 minut oczekiwania aż ona przyjdzie... To pierwsza rzecz, która mnie zirytowała, bo ileż można czekać. Ale okej, przeżyłam. Stałam dosłownie w drugim rzędzie przy samym początku, byłam zadowolona ze swojej pozycji i pewna, że w miarę szybko uda mi się zdobyć autograf i będę mogła opuścić ten tłum ludzi z zadowoleniem. Jednak... rozdawanie autografów trwało jakieś 5 minut. Zrobiła sobie dwa zdjęcia z ulubionymi fanami, przeszła koło dosłownie 3 barierek, co więcej prawdopodobnie dając podpisy jedynie osobom mającym płyty i koniec. Byłam w szoku. Pierwszy raz się z czymś takim spotkałam. Potrafiłabym zrozumieć wiele i fakt, że mogła się spieszyć itd. Jednak nie... Tuż po niej miał koncert zespołu jej ojca, a co za tym idzie, przyjechali wspólnie, więc i tak musiała czekać za sceną na koniec koncertu. Idąc tam zależało mi na jej autografie, dziś już nie. Na koniec występu zespołu Perfect nawet nie czekałam - byłam już zmęczona stanie od 2 godzin i zdegustowana faktem w jaki sposób potraktowała słuchaczy, fanów.

Zmieniając zupełnie temat, przedstawiam Wam CZEKOLADĘ Z KLEJEM - potoczna nazwa tego, co stworzyłam.

Oto taki drobiazg dostała ode mnie pewna osoba, która czyta tego bloga, z okazji urodzin [jeszcze raz wszystkiego najlepszego ;*] :)

Nazwa może wydawać się dość dziwna, ale spokojnie! Jest to jadalne :) Duża liczba składa się z 21 czekoladek zawiniętych w serwetki. Elementy są przyklejone do papieru klejem. Stąd taka nazwa.

Całość jest bardzo prosta w zrobieniu, a materiały potrzebne do wykonania są łatwo dostępne.

Pozdrawiam :)

Warto przeczytać:

-> Dominika Zamara: Ten rok jest dla mnie bardzo aktywny artystycznie

-> Konkursy i losowania z okazji 5.urodzin bloga

-> #2 Ja i... bulwersacje tygodnia

-> Nadużywanie alkoholu i alkoholizm jako zagrożenie dla rodziny