Moje 23 urodziny

Całkiem niedawno cyfra jedności mojego wieku zmieniła się z dwójki na trójkę. Wybaczcie to dość matematyczne wprowadzenie, ale w sumie czego oczekiwać od kogoś, kto kocha matematykę?😃
A tak bardziej serio: to prawda, że im człowiek starszy, tym czas szybciej biegnie. Tydzień mija za tygodniem w przerażającym tempie. Pomimo to, nie jestem z tych, którzy by lata liczyli ze strachem. Czas może i biegnie szybciej, ale widzę, że im starsza jestem , tym lepiej go wykorzystuję, tym pełniej żyję. To nie tylko rok więcej w dowodzie, to też nowa wiedza, mądrość, doświadczenia i wspomnienia.
Od kilku, a właściwie już kilkunastu dni mam te 23 lata. Patrząc z perspektywy ostatniego miesiąca, nie czuję żadnej różnicy z tym związanej. Ale… mam mega pozytywne wnioski podsumowując ten ostatni rok. Spełniłam chyba większość marzeń, które chciałam zrealizować mając naście lat. Zwiedziłam mnóstwo ciekawych miejsc: spędziłam kilka dni w Warszawie, ponownie byłam we Wrocławiu, zwiedziłam urokliwe Opole, a także wreszcie pojechałam nad morze na studenckiej legitymacji. Miałam okazję uczestniczyć w kilku koncertach, w nagraniu programu telewizyjnego, a także w spotkaniu Klubu Imperium Kobiet. Zostałam inżynierem i zdecydowałam się kontynuować naukę na studiach magisterskich. Poznałam nowych ludzi, a także miałam okazję spotkać osobiście tych, których znałam jedynie z Internetu.

Mogłabym zaryzykować stwierdzenie, że im jestem starsza, tym lepiej się ze sobą czuję. Sprecyzowałam swoje priorytety. Nauczyłam się doceniać małe rzeczy i wierzyć w to, że po każdej burzy przychodzi słońce. Przestałam dobijać się do drzwi, do których nie ma sensu pukać. Los jedno odbiera, ale jednocześnie drugie daje, pogodziłam się z tym. Nie ma sensu gonić za ludźmi, którzy nie mają w zwyczaju dbać o znajomość - dookoła wciąż jest wiele wartościowych osób, które warto poznać.
W dniu urodzin dostałam mnóstwo życzeń – zarówno takich symbolicznych, jak i wiele przemyślanych, napisanych specjalnie dla mnie. Dziękuję za Waszą życzliwość i pamięć!

Wreszcie udało mi się zorganizować imprezę urodzinową dla znajomych – moje małe marzenie od kilku lat. Chciałam mieć osiemnastkę, jednak okoliczności nie pozwalały. Później miało być świętowanie 21 i 22 urodzin, ale gdy przyszło, co do czego okazywało się, że nagle nikomu nie pasuje termin. I teraz wreszcie uparłam się, że zrobię te 23 urodziny, choćbym miała je świętować w gronie dwóch osób. Nie obyło się bez smutku i kłopotów podczas przygotowań, ale ostatecznie spędziliśmy ten dzień w siedmioosobowym gronie. Przeprowadzka i organizacja urodzin w niecałe 24h? Da się! 😄

Najpiękniejszy dzień, jaki mogłam sobie wyobrazić. Cudowna atmosfera, wspaniali ludzie, z którymi w życiu spędziłam stosunkowo mało czasu, a którzy pomimo wszystko znaleźli czas i pokonali specjalnie dla mnie tyle kilometrów:Asiu, Robercie, Kajetanie, Szymonie, Jarku, Piotrze – DZIĘKUJĘ! Przez cały ostatni tydzień niezdrowo jarałam się tym, jaki to był piękny dzień. I choć nie o prezenty tutaj chodzi, to muszę przyznać, że pierwszy raz w życiu były tak idealnie trafione. Aaa...! I Pati, moja imienniczko, Tobie również dziękuję za cudnie spędzone czwartkowe popołudnie.
Podsumowując ten rok: jak dobrze mieć wokół siebie wartościowych ludzi, pełnych dobroci i życzliwości – jestem wdzięczna, że takich mam, jedni blisko i drudzy daleko, ale są i jest ich coraz więcej!💙